Dit jaar gaat de AOW-leeftijd omhoog van 66 jaar en 10 maanden naar 67 jaar. We gaan steeds later met pensioen en de meeste mensen zijn blij als het eenmaal zo ver is.
Vaker je stem laten horen in Plus Magazine? Meld je nu aan voor het Plus Panel >>
Maar er zijn ook andere geluiden. Steeds meer mannen en vrouwen willen op hun 66e of 67e helemáál nog niet stoppen. Volgens het CBS werkten er in het laatste kwartaal van 2023 nog zo’n 136.000 zeventigplussers. Ze vinden het fijn om nog een rol in de samenleving te kunnen spelen, blijven op deze manier midden in het leven staan en hebben het gevoel dat doorwerken hen fit en gezond houdt.
“Het houd je jong”, is een veel gehoord gezegde. Hoe is dat voor u? Bent u opgelucht dat u na uw pensioen eindelijk vrij bent en helemaal uw eigen gang kunt gaan? Of is doorwerken na uw 70e een verlangen dat u herkent?
Reactie toevoegen
Reacties
@O.Bartels: dat zijn aannames, want soms houden mensen van hun werk, ongeacht status, geld, gezag enz. En mensen die in de sectoren werken die u noemt, willen soms ook doorwerken na hun pensioen.
Zwart-wit redenaties die u opsomt, want iedereen is van belang, ongeacht wat men doet of laat. Persoonlijk heb ik geraniums altijd hele lelijke planten gevonden....en soms houden mensen van hun werk!
Ik ben nog te fit te jong om achter de geraniums te zitten. Het houdt je jong
mensen die willen doorwerken hebben een baan met een hoog salaris gehad. Een baan met gezag
en status , een baan die hen belangrijk maakt.
Dat willen ze niet verliezen.
Of mensen die pas laat zijn gaan werken, b.v.
als de kinderen het huis uit zijn of door hele lange studie.
In de fabriek , de verpleging, de huishouding , de horeca of als gewone verkoopster ben je blij dat je niet meer hoeft.
Op 17 mei is mijn huidige contracr afgelopen, op 18 mei (67e verjaardag) krijg ik een nieuw contract bij COA als huismeester. Alhoewel ik eerst nooit zou werken na mijn pensionering kijk ik er nu naar uit om het wel te doen. Met dt werk (max 24 uur /wk) blijf ik actef, in contact met de jongeren op een asielzoekerscentrum. Stilzitten is achteruitgaan. Ik heb het geluk dat ik het tempo etc zelf kan indelen, ondanks mijn hartproblemen, darmkanker, diabetis II en tinnitus.
Zo combineer ik werken met mijn gezin/kleinkinderen 👍
Hoewel ik nu de 70 gepasseerd ben, zou ik het nu lichamelijk niet meer aankunnen.Af en toe doe ik vrijwilligerswerk, bezorg af en toe folders,ik vermaak mij zelf prima tot nu toe!
Geestelijk zou het mogelijk zijn lichamelijk is een heel ander verhaal. Best zware arbeid en lange werkdagen maken dit niet meer nodig
Sterker nog: ik ben in het jaar van mijn pensioen/coronaperiode op mijn vaste school gestopt en verder gegaan in mijn eigen lespraktijk aan huis. Regels en inperkingen spuugzat in het onderwijs en vooral hoe er naar kinderen wordt gekeken. Ook de prestatiedruk en het eenzijdige leerklimaat.
Mijn eigen praktijk bevalt zeer goed, de leerlingen vinden het erg fijn: heel rustig en ontspannen. Ik heb die z.g. pensioengerechtigde leeftijd altijd relatief gevonden, mijn werk kan ik prima tientallen jaren voortzetten. Ben al op mijn zeventiende jaar met lesgeven begonnen,
nog voordat ik aan mijn studie begon. Ervaring dus ruim voldoende!!!
Ik ben op mijn zestiende begonnen met werken en was blij dat ik op mijn drieënzestigste met pensioen kon.
Ik denk dat het gros van de werkenden er wel klaar mee is wanneer ze eindelijk met pensioen kunnen. Ophoging van de pensioenleeftijd in combinatie met het pensioenakkoord gaat voor schrijnende situatie zorgen. Nog steeds geen goede regeling voor zware beroepen. Schandalig!
Ik heb eind december 2023 mijn pensioengerechtigde leeftijd bereikt. Ik ben echter door blijven werken omdat ik niet thuis wil blijven zitten. Ik werk als verzorgende ig er in de gezondheidszorg, voorheen als contact verzorgende en vind t heerlijk om nog deel uit te maken van de maatschappij