Plus Magazine heeft een divers gezelschap van columnisten met boeiende en uiteenlopende levensverhalen. Hier vindt u elke maand de laatste columns!
Ik ben een veellezer. Dat heb je als je in veel dingen geïnteresseerd bent: economie, politiek, klimaat, cultuur, technologie. Ik wil alles weten van de wereld om me heen. Omdat ik jaren in Amerika heb gewoond, lees ik daar ook veel over en geef ik er geregeld lezingen over. En ik lees me suf voor een nieuw boek dat ik schrijf. Lekker druk.
Mijn vriend zorgt nu al meer dan vier jaar voor zijn diep-demente ouders. Hij is er de hele dag mee bezig, hij kan nooit langer dan twee uur ergens heen, en het zou een onmogelijke taak zijn als de huishoudelijke hulp en de thuiszorg er niet waren. Die mensen zijn van onschatbare waarde.
Het zag er zo mooi uit, die verbouwing. Op papier dan. Want er was nog niets gedaan toen de familie Gersens het contract ondertekende dat aannemer Veenman op de keukentafel had neergelegd. Met bijbehorende tekeningen, dat wel.
Het leven was zelden zo intens als tijdens de laatste dagen in het leven van mijn vader. Ik ben een gezegend mens, want op mijn 60ste had ik mijn beide ouders nog, ze waren nog steeds samen én er was goed met ze te praten. Mijn vader naderde de 90, ondanks een kwaadaardige aandoening die zich door zijn hele lichaam had verspreid.
Ik hou van mijn comfortzone, van die behaaglijke bubbel. Alles veilig en onder controle. Dat komt ook omdat er al genoeg avontuur tegenover staat.
Het fijne van de Apennijnen zijn hun wijnen, hoorde ik onlangs iemand zeggen, terwijl hij nog eens inschonk uit een van de vele flessen die voor hem op tafel stonden. Nu preekte de persoon in kwestie nogal voor eigen parochie, want hij was een Italiaanse wijnimporteur...
De Leutherberg in Venlo. Eind jaren 50 hebben mijn jongere broer en ik daar twee vakanties doorgebracht. Bij het bejaarde echtpaar Nas dat ervoor openstond twee kinderen van 11 en 12 jaar uit Curaçao op te vangen. Een jaar eerder, na de dood van mijn vader, had onze moeder ons naar een internaat in Nederland gestuurd. Hier stonden we onder voogdij van een pater. Hij had het vakantieadres in Venlo geregeld.
Herenkapper Ronaldo Smit wist kennelijk niet met wie hij van doen had, toen Steven P. in zijn knipstoel plaatsnam. Ogenschijnlijk een normale klant, die wel erg veeleisend bleek. Dat laatste was Ronaldo gelukkig wel gewend.
