Lekker toch, die vrije dagen? Maar wat betekenen ze eigenlijk? Bij 'Hemelvaart' kunt u zich nog wel een beeld vormen, maar Pinksteren? PlusOnline legt de betekenis van deze dagen uit.
Hemelvaartsdag valt altijd op een donderdag, negenendertig dagen na Eerste Paasdag en tien dagen voor Eerste Pinksterdag. In veel Europese landen, waaronder Nederland, is dit een universele vrije dag. Volgens het bijbelboek Handelingen van de Apostelen 1:1-12 was dit de dag dat Jezus Christus, veertig dagen nadat hij was opgestaan uit de dood, naar de hemel ging. Hij beloofde zijn volgelingen dat de 'Heilige Geest' snel zou komen om hen te helpen en te ondersteunen. Die zou hen dan geestelijk verder leiden en hen de kracht geven om getuigen van het evangelie te zijn.
Jezus steeg op in de lucht, werd bedekt door een wolk en toen verdween hij uit het zicht. Er verschenen plotseling twee mannen in witte gewaden (engelen?) die hen vertelden dat Jezus weer zou terugkeren, op dezelfde manier waarop hij was vertrokken. Volgens de traditionele interpretatie van dit verhaal ging Jezus terug naar de hemel om te zitten aan de rechterhand van God, zijn vader. Hij regeert dus samen met God over de wereld. Maar ook wordt verteld dat Jezus aan de kant van de mens staat, en zijn zaak voor God bepleit, als een soort advocaat. Op een dag zal Jezus terugkeren om het Laatste Oordeel te vellen over de mens.
Niet de eerste Hemelvaart
Jezus was niet de eerste persoon uit de Bijbel die ten hemel voer. Henoch, een voorvader van de bekende botenbouwer Noach, zou nooit zijn gestorven maar zijn gaan 'wandelen met God'. En de profeet Elia werd volgens II Koningen 2:11 door een vurige wagen naar de hemel gebracht. De profeet Maleachi heeft gezegd dat Elia weer naar de Aarde zal terugkeren. De Joden zetten sindsdien daarom tijdens de de feestelijke 'Sederavond' een extra bord op tafel en laten de deur open, voor het geval dat Elia besluit te komen eten.
Volgens de Katholieken is ook Maria, de moeder van Jezus, na haar dood met lichaam en ziel in de hemel opgenomen. Dit wordt door hen speciaal gevierd op 15 augustus. Er staat echter niets over in de Bijbel en protestanten doen hier niets mee.
Andere betekenis
Hemelvaartsdag is daarnaast een belangrijk feest voor de Christelijke Arbeidersbeweging. In 1891 kondigde Paus Leo de Achtste op die dag een decreet uit over sociale rechtvaardigheid, genaamd 'Rerum Novarum'. Dit decreet vormde een steunbetuiging aan vakbonden, hoewel de Paus zowel socialisme als kapitalisme afkeurde, maar wel het recht op privé-bezit verdedigde. Veel mensen stonden op die dag al zingend, met blote voeten op het gras te dansen. Dit was de basis van de latere traditie van het 'dauwtrappen'. Het regenwater op het gras zou een zuiverende, genezende werking hebben. Dit is niet echt een Christelijk fenomeen, maar is terug te vinden bij paganistische of 'heidense' gebruiken rond het zogenoemde meifeest, waarmee werd gevierd dat de natuur na de winter weer tot leven kwam.
En Pinksteren dan?
Pinksteren ligt in het verlengde van de Hemelvaart. Tien dagen nadat Jezus was vertrokken, gebeurde er weer iets wonderbaarlijks. U heeft vast wel eens gehoord over de Drie-eenheid: God, Jezus en de Heilige Geest - de drie gezichten van God. Tijdens Pinksteren wordt herdacht dat het derde aspect, de Heilige Geest, neerdaalde uit de hemel op de volgelingen van Jezus, en enkele van hun vrienden. Op de vijftigste dag van Pasen (dus 49 dagen na Eerste Paasdag) en tien dagen na Hemelvaart, op Pinksteren, kwam de beloofde Heilige Geest precies op tijd bij de volgelingen.
Dit is wat er zou zijn gebeurd: de volgelingen waren druk bezig mensen te bekeren tot het Christendom. Ze hadden inmiddels een aardige schare bekeerlingen om zich heen verzameld. Om 9 uur in de ochtend hadden ze zich met een man of 120 verzameld in een huis in Jeruzalem. Toen kwam er een enorm hard geluid, als een windvlaag, die het hele huis vulde. Boven de hoofden van de mensen verschenen brandende vlammen, die zich verdeelden over iedereen. Dit was de Heilige Geest waar ze op hadden gewacht. Iedereen begon te praten, maar ze spraken allen een andere taal. De mensen gingen naar buiten om het evangelie (de leer van Jezus) te verspreiden over alle volkeren op Aarde, niet slechts de Joden in Israel, waar ze zich tot dan toe hadden beperkt. Toevallig waren er die dag veel buitenlanders in Jeruzalem vanwege een feest, afkomstig uit alle delen van het enorme Romeinse Rijk, dat zich uitstrekte van Zuid-Nederland tot het Midden-Oosten. Er kwamen veel mensen kijken naar het gepraat van die 120 mensen. De nieuwkomers waren enorm verbaasd om hun eigen taal te horen uit de mond van deze Joden. Maar sommigen dreven er de spot mee, en beweerde dat ze gewoon dronken waren.
Toen nam Petrus, een van de eerste volgelingen van Jezus, het woord: hij begon te spreken over deze gebeurtenissen. Hij bezweert de aanwezige mensen om vergeving voor hun zonden te vragen aan Jezus, door zich te laten dopen. Wel 3.000 mensen voegden daad bij woord. Pinksteren wordt daarmee gezien als de officiele start van de Christelijke kerk, het Christelijke geloof. En deze 3.120 mensen waren bij elkaar de allereerste gemeente van Jezus Christus. De rest is geschiedenis. Er zouden nog duizenden, miljoenen en daarna miljarden mensen volgen.