Bril dankzij ouders of omgeving
Als u als kind graag met een boek onder de dekens kroop, kreeg u van uw ouders vast weleens te horen dat u zo uw ogen verpest. Kan het echt kwaad, lezen bij een schemerig nachtlampje?
Het idee dat uw ogen verslechteren van lezen in het donker is waarschijnlijk gebaseerd op het vermoeiende effect van kijken bij slecht licht. U ziet in de schemer minder contrast, waardoor het onderscheiden van letters extra inspanning kost. Uw oogspieren worden moe en u kunt hoofdpijn krijgen.
Daarnaast knippert u minder als u naar een boek tuurt. Dat levert droge, geïrriteerde en soms tranende ogen op. Deze nadelige effecten zijn tijdelijk en zorgen niet voor blijvende schade. Nog even lekker lezen bij het schijnsel van een zaklamp lijkt dus geen kwaad te kunnen.
Bijziend
Waarom kunnen sommige kinderen dan toch halverwege hun schooltijd het bord ineens niet meer lezen? Meestal omdat hun ogen te lang zijn geworden.
Normaal breken de ooglens en het hoornvlies de lichtstralen zodanig dat ze precies op het netvlies vallen. Is het oog te lang of uw hoornvlies te bol, dan worden de lichtstralen niet op de juiste manier gebroken. Hierdoor valt het beeld van iets wat op een afstandje staat voor het netvlies in plaats van erop en ziet u in de verte wazig. Dat heet bijziendheid. Meestal ontwikkelt bijziendheid zich tussen het 7e en 16e levensjaar omdat het oog dan nog groeit en soms te lang wordt.
Erfelijkheid
Of u bijziend bent, heeft u grotendeels aan uw ouders te danken. Onderzoekers van het Erasmus MC ontdekten 26 genen die een rol spelen bij de overdracht van signalen in de hersenen naar de ogen, de opbouw van het bindweefsel en de ontwikkeling van het oog. Heeft u meerdere van deze genen, dan loopt u een veel hoger risico op bijziendheid.
Toch bepalen niet alleen erfelijke factoren of u in de verte wazig ziet. Waarschijnlijk speelt een aantal omgevingsfactoren ook een rol. Bijvoorbeeld de regio waar u woont: in Oost-Azië zijn veel meer bijzienden dan in Europa. Ook hoogopgeleiden en mensen die veel dichtbij werken, zoals lezen en studeren, zijn vaker bijziend. Veel buiten spelen lijkt volgens een aantal onderzoeken de ogen te beschermen, mogelijk omdat men dan meer daglicht ziet en naar objecten in de verte kijkt.
Lastig bewijzen
Of al dat gelees ook echt de oorzaak van het verminderde zicht is, is nooit onomstotelijk aangetoond. Het is erg lastig om wetenschappelijk onderzoek te doen naar dit fenomeen. Onderzoekers zouden grote groepen kinderen jarenlang moeten volgen en willekeurig moeten bepalen welke kinderen wel mogen lezen in het donker en welke niet om ze goed te kunnen vergelijken. Dat gaat in de praktijk niet.
De studies die wel gedaan zijn naar de invloed van lezen in het donker op de ogen kennen meestal allerlei beperkingen. Zo werd er bij volwassen proefpersonen geïnformeerd of zij vroeger veel lazen in bed, maar of dat betrouwbare informatie oplevert, is maar de vraag.
Waarschijnlijk hoopte uw moeder vooral dat u nu eindelijk eens uw nachtlampje uitdeed en ging slapen. Nader onderzoek zal moeten uitwijzen of er een kern van waarheid zat in haar uitspraak. Vooralsnog geven optometristen aan dat u gewoon mag lezen bij weinig licht. 's Avonds lezen bij een felle lamp kan ervoor zorgen dat u niet meer in slaap komt.
- WebMD
- British Medical Journal
- Oogartsen