Een verzekeraar die een verzekerde van fraude verdenkt, mag alleen de daadwerkelijke gemaakte onderzoekskosten in rekening brengen en geen standaardbedrag van 532 euro voor fraudeonderzoek.
Dat blijkt uit een bindende uitspraak van het Kifid. Een consument en zijn partner maken afzonderlijk van elkaar op dezelfde dag melding van een schade aan hun bank. De eerste keer zou de bank beschadigd zijn door spijkers/nopjes van een spijkerbroek, de tweede keer door losse spijkers in een broekzak. De verzekeraar concludeert uit de twee afwijkende meldingen dat er opzettelijk een verkeerde voorstelling van zaken wordt gegeven. Daarop beëindigt de verzekeraar de inboedelverzekering en brengt 532 euro bij de consument in rekening, dat is het gemiddelde bedrag voor een fraudeonderzoek na een onjuiste schademelding.
Verdenking
Bij de Geschillencommissie stelde de consument dat er een vergissing bij de schademelding is opgetreden. De Geschillencommissie gelooft dat niet. Nadat de eerste melding is afgewezen, heeft de consument zijn verhaal aangepast om alsnog vergoeding te kunnen krijgen. De verdenking van fraude is dus gegrond en de verzekeraar mag de schade in rekening brengen. Maar, de verzekeraar moet dan wel duidelijk maken hoe die kosten samenhangen met het fraudeonderzoek. In deze klacht heeft de verzekeraar drie keer getelefoneerd. Het is niet duidelijk hoeveel tijd daarmee is gemoeid. De Geschillencommissie vindt daarom dat er geen 532 euro aan kosten in rekening kan worden gebracht.
Bron: kifid
