Else-Marie van den Eerenbeemt (64) is familietherapeute en heeft verschillende boeken geschreven over familiebanden. Deze maand: ‘Ik zou zo graag een goed contact hebben met m’n zoon’
Wij hebben twee zoons. Met de oudste – Bastiaan – is het contact minimaal. Hij was een moeilijk kind, maar het is echt misgegaan toen hij en zijn vriendin op vakantie zijn getrouwd zonder familie of vrienden erbij. Wij waren enorm van streek op het moment dat we dat hoorden. Toen mijn zoon na de vakantie langskwam, met foto’s en om zijn verhaal te doen, is mijn man nogal tegen hem uitgevallen. ‘Weet jij wel wat je, je moeder aangedaan hebt?’ en meer van dat soort verwijten. Daar sloeg mijn zoon helemaal van op tilt: ‘Weten jullie wel wat jullie míj al die jaren aangedaan hebben? Altijd in de schaduw van Peter? Ik pik dit niet langer.’ Sindsdien zien we hem sporadisch. Hij houdt ons op afstand, we mogen nooit onverwachts langskomen, moeten altijd bellen of het schikt en negen van de tien keer schikt het niet. Ze hebben één zoontje en hij mag eigenlijk nooit bij opa en oma komen. Ondertussen is onze kleinzoon 12. De buren gaan naar de musical op school van hún kleinkind, wij zijn niet uitgenodigd voor opvoeringen van onze kleinzoon. Dat doet zo’n pijn. Wat moeten wij doen? Het contact met onze jongste zoon Peter is gelukkig wel goed.
Else-Marie geeft advies
Het is ontzettend pijnlijk als je niet meer welkom bent bij je kind en daardoor ook je kleinkind verliest. Ik zoek nooit naar schuld, maar ik probeer te achterhalen hoe het zo gekomen is. Die uitval van uw man heeft de boel op scherp gezet. Heeft hij ooit een brief geschreven waarin hij spijt betuigt dat hij zo hard is uitgevallen? Van zo’n breuk schrikken ouders vaak zó dat ze maar helemaal niets meer doen. Of ze vinden dat de kinderen eerst over de brug moeten komen. Maar eigenlijk zouden ouders de wijsten moeten zijn, ze dienen een groter belang en moeten hun kind tegemoetkomen.
Ik stel voor dat u beiden eens nadenkt over de jeugd van uw oudste zoon. Wat kan hem het gevoel hebben gegeven dat hij niet meetelde? Vond u hem moeilijk? Ging alle aandacht altijd naar zondagskind Peter toe? Bespreek het samen, bekijk het eens vanuit zijn perspectief, zet het op papier. Het gaat bij breuken altijd om liefde en rechtvaardigheid. Is het rechtvaardig geweest? Voor Bastiaan blijkbaar niet. Hebt u eraan gedacht om Peter in te schakelen? Of zijn er anderen die kunnen bemiddelen? De deur kan opengebroken worden. Peter zou tegen zijn broer kunnen zeggen: “Pa en ma zitten er vreselijk mee. Wat kunnen ze doen om het goed te maken?” Die vraag is cruciaal. Geen verwijten maken, dat maakt het alleen maar erger. Bastiaan zal beslist vinden dat jullie je fouten eindelijk eens moeten erkennen. Uw brief is dan het voorwerk geweest, die zou u nú kunnen sturen. Zonder de boze zaken, uiteraard. De woede van ouders naar hun kinderen is zelden heilzaam. Alleen de dingen waar jullie achteraf gezien spijt van hebben, bieden een opening.
En dan: een afspraak. Zonder voorwerk is elkaar zien een ramp. Maar met al dat voorwerk van uw kant, is er een kans van slagen. Kies neutraal terrein, een restaurant, een café. Vertel hem zijn betekenis in uw leven, hoe belangrijk hij is. Zoek het goede, maar herhaal ook een aantal punten die u hem in die brief hebt geschreven en die u misschien anders had willen doen. Bijvoorbeeld: we hebben je te veel opgejaagd op school, we hebben je te vaak gezegd dat je vrienden niet deugden. Begin maar niet over de musical. Laat die eerste ontmoeting niet al te lang duren en bespreek het vervolg. Mag u weer bellen voor een nieuwe afspraak of neemt hij nu het initiatief? Wacht een tijdje en als u na een maand of twee, drie nog niets hebt gehoord, doet u het voorstel om elkaar weer eens in dat cafeetje te ontmoeten. Niets eisen, niets vragen. Maar… ga niet mee in de breuk, hou de lijnen open. E-mail is wat dat betreft echt ideaal. Stuur af en toe een mailtje. Om te laten weten dat u op vakantie gaat en waar u bereikbaar bent, dat de operatie van een familielid goed is verlopen, of dat er iets met uw gezondheid is. Af en toe een mail sturen. Het lijkt eenvoudig, maar kleine bewegingen tussen ouders en kinderen hebben grote gevolgen, ook al ziet u misschien niet direct resultaat.
Oproep
Wilt u ook advies van Else-Marie over een familiekwestie? Stuur uw brief naar de redactie van Plus Magazine, o.v.v. ‘Else-Marie’, Postbus 44, 3740 AA Baarn! U kunt uw verhaal ook insturen via de email.
Uw brief kan, als u dat wilt, anoniem worden geplaatst (vermeld wel altijd uw naam en adres).
Lees ook oudere afleveringen van Lief en Leed in de familie:
- Plus Magazine
