Karweitjes van vroeger die (bijna) niemand meer doet

Getty Images

Het huishouden was vroeger een dagtaak. Van een stofzuiger kon je alleen maar dromen, van een vaatwasser had nog niemand gehoord. Er was weinig geld, op je spullen was je zuinig en de lat lag hoog. Al die karweitjes van vroeger.. wie kent ze nog?

Sokken stoppen

Manden vol sokken zat oma vroeger te stoppen. Zelfgebreide sokken waren het, met flinke 'knollen' erin. Met de juiste garen, een stopnaald en een gladde ronde bol - of theekopje - ging ze aan de slag. Eerst de horizontale banen, dan de verticale. Sokken stoppen.. wie herinnert het zich nog? 

Getty Images

Foto: draadlustboulevard.nl

Groenten wecken

In de kelder stonden de weckflessen, keurig in het gelid. Moeder was er dagenlang verhit mee bezig geweest. Eerst het koken van de inmaakringen en weckpotten. Daarna de glazen potten vullen met voorgekookte sperziebonen, snijbonen, wortels en erwten. Tot slot de weckpotten vacuümtrekken. En toen kwam de diepvriezer, en hoefde er niet meer geweckt te worden. Ook wel jammer! 

Getty Images

Foto: middenmoes.nl

Het zilver poetsen

Het 'nette' bestek kwam alleen met de feestdagen tevoorschijn. Maar dan hadden de messen, vorken en lepels in de tussentijd wel lelijke bruine vlekken gekregen. Dat was hét moment om het zilver te poetsen. Een karweitje waar jong en oud voor werd ingeschakeld. Het hele huis rook dan naar zilverpoetsmiddel. En het bestek? Weer als nieuw. Wie doet het nog?

Getty Images

Foto: genoeg.nl

De was door de wringer halen

Een technisch wonder was het, die eerste wasmachine uit de jaren ‘60. Een groot wit vat, met binnenin een pin met vleugels die rechtsom en linksom draaide. Het pronkstuk was de wringer bovenop. Om maandagochtend mocht je om beurten moeder helpen met wringen. De één duwde het wasgoed tussen de rubberen rollen, de ander draaide aan de slinger. 

Getty Images

Foto: maandvandegeschiedenis.nl

De kolenkachel vullen

Vroeger hadden veel huizen een kolenkachel. ’s Morgens schepte vader in het kolenhok of op zolder de kolenkit vol. Daarna liet hij met oorverdovend hard geratel de kolen in de kachel glijden. Oranje vuur dat hoog opvlamde, hard loeide en daarna weer knus verder brandde. ’s Avonds je kleren voor de volgende dag alvast opwarmen. Knusse geborgenheid. Wie herinnert het zich nog? 

Getty Images

De witte was op 'de bleek' leggen 

Na het wassen spreidde mijn tante Nel haar witte lakens uit op 'de bleek', het grasveld voor de boerderij. De zon gebruikte ze als vlekkenverwijderaar, de was werd witter en frisser door het drogen op het gras. Woest was ze, als we er als kinderen per ongeluk overheen renden of fietsten. Al het werk voor niets gedaan!

Getty Images

Foto: hkl.mijnstadmijndorp.nl

Getty Images

Wat zijn de verdwenen karweitjes uit úw jeugd? 

Auteur