In een crisissituatie wil een hulporganisatie zo snel mogelijk in actie kunnen komen. Dat gebeurt vaak met een speciaal noodhulpteam. Wat doet zo'n team en wie zitten erachter?
Scannen van situaties
Een noodhulpteam bestaat vaak uit hulpverleners die naar acute crisissituaties worden gestuurd en een aantal managers. De laatste groep is zelf ook regelmatig in het veld te vinden, maar zorgt vooral dat de hulpverleners ter plaatse hun werk zo goed en effectief mogelijk kunnen doen.
Zo'n team is continu bezig met het 'scannen' van situaties wereldwijd. Wat is er aan de hand? Waar dreigt een crisissituatie, bijvoorbeeld door politieke onrust of mogelijke epidemieën? Websites worden voortdurend in de gaten gehouden, sociale media afgestruind en de politiek wordt op de voet gevolgd. Zo veel mogelijk bronnen worden geraadpleegd. Het noodhulpteam kan vervolgens een 'verkennend' team sturen om een situatie ter plaatse te peilen. In het geval van een acute crisis, zorgt het team direct voor meer mankracht en materialen om in actie te komen.
Ambitie
Karline Kleijer is hoofd van het noodhulpteam van Artsen zonder Grenzen (AzG), een organisatie die medische noodhulp biedt aan vluchtelingen en slachtoffers van natuurrampen, oorlogen en epidemieën. "Het lijkt er weleens op dat het aantal crisissituaties toeneemt, maar zelf denk ik dat dit meevalt. De wereld is vooral een stuk kleiner geworden, nieuws bereikt steeds meer mensen. Wij willen en kunnen gelukkig in meer situaties ingrijpen. Ons team heeft het drukker dan ooit. Dit werk stopt niet als het vijf uur is, ook niet op vrijdag. Dat heeft natuurlijk invloed op je leven buiten het werk. De 23 leden van ons team zijn bijna allemaal vrijgezel. Geen toeval, denk ik."
[ITEMADVERTORIAL]
Persoonlijke dilemma's
"Als kind riep ik al: 'ik word dokter en ga naar de tropen'. Wat ik wil doen is het echte hands-on dokterswerk. Ik wil zelf de diagnose en behandeling bepalen." Dat zijn de woorden van tropenarts Erna Rijnierse. In 2007 ging zij voor het eerst op missie namens Artsen zonder Grenzen en sinds een kleine vijf jaar is zij onderdeel van het noodhulpteam.
Werken in acute noodsituaties stelt je volgens Rijnierse voor persoonlijke dilemma's. "Ik was in een gebied in Zuid-Sudan waar tienduizenden vluchtelingen binnenkwamen. Op een dag moesten zij van het ene naar het andere kamp. Wij hadden maar twee plekken in de auto, terwijl er acht moeders met ziekte kinderen stonden te wachten. Diep in mijn hart wilde ik ze allemaal meenemen, maar op dat moment kon dat gewoon niet. Een van de moeilijkste momenten uit mijn leven."
'Dit is wie ik ben'
"Maar dit werk geeft me enorm veel voldoening", besluit ze. "Ik weet dat wij zo vaak op het juiste moment op de juiste plek zijn. Dat we met beperkte middelen levens redden. Daar gaat het uiteindelijk om. Dit is wat ik wil doen, dit is wie ik ben."
Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met Artsen zonder Grenzen.