Ouderen met dementie die zich aanmelden voor het verpleeghuis, krijgen door een rare kronkel in de wetgeving daarna juist minder zorg. Waar ze wél meer voor moeten betalen. Ra ra ra, hoe kan dat?
Stel: uw moeder met dementie krijgt thuiszorg en gaat twee dagen in de week naar de dagopvang. Maar zelfs dat is niet meer voldoende. Ze gaat 's nachts dwalen en uw vader redt het niet meer om haar in zijn eentje te begeleiden. Kortom: de hoogste tijd om een indicatie voor verpleeghuiszorg aan te vragen. De wijkverpleegkundige of de huisarts kan u hierbij helpen. Is de indicatie binnen, maar is er nog geen plaats in het verpleeghuis? Dan komt uw moeder op een wachtlijst. Terwijl zij wacht, krijgt ze nog steeds thuiszorg. Maar de vergoeding komt uit een ander potje. Dat kan leiden tot hogere kosten. En tot minder zorg. Dit verschijnsel staat bekend als de zorgval.
De zorgval
Wat is het verschil? Zonder CIZ-indicatie wordt de thuiszorg geregeld door de zorgverzekeraar. Uw moeder betaalt geen eigen bijdrage en geen eigen risico. Met een CIZ-indicatie verandert dit. De thuiszorg heet voortaan overbruggingszorg en wordt betaald uit de Wet langdurige zorg (Wlz). Die wet eist een eigen bijdrage. De hoogte van die bijdrage hangt af van het inkomen en vermogen van uw ouders. Het bedrag kan oplopen tot honderden euro’s per maand.
Meer kosten, minder zorg
Het kan ook zijn dat uw moeder minder zorg krijgt dan ze gewend was. Dat komt omdat iedere zorgwet zijn eigen regels heeft. Door de CIZ-indicatie valt uw moeder nu onder een andere wet. In een enquete die door 360 case-managers dementie is ingevuld, geeft ruim 68 procent aan dat de overgang naar de verpleeghuizorg problematisch verloopt. Ouderen leveren gemiddeld vijf uur zorg per week in, als de onder de Wet Langdurige Zorg vallen, maar nog wel thuis blijven wonen, blijkt uit datzelfde onderzoek, dat door tv-programma De Monitor is uitgevoerd. 4000 a 5000 mensen per jaar hebben hier momenteel mee te maken.
De zorgval: oplossing ligt voor de hand
Voor bijzonder hoogleraard Ouderenzorg Robbert Huijsman is de oplossing simpel: zolang mensen thuis blijven wonen, vallen ze onder de wetten waar ze al mee te maken hadden, namelijk de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) en de Zorgverzekeringswet (Zvw). Pas als iemand daadwerkelijk in het verpleeghuis gaat wonen, gaat de Wet langdurige zorg (Wlz) in werking.
Ook op het ministerie is inmiddels doorgedrongen dat er problemen zijn. Maar een oplossing voor het fenomeen dat mensen bij de overgang van het ene potje naar het andere ineens minder zorg krijgen, is er (nog) niet.
Lees hier hoe je de opname in een verpleeghuis regelt.
