Topdrukte bij de huisartsenspoedpost

'Jongeren bellen vaak in de avonduren'

Getty Images

Na de spoedpost in het ziekenhuis is nu ook de huisartsenspoedpost ernstig overbelast. Een artikel in de Volkskrant laat zien dat de huisartsen de patiëntenstroom bijna niet aan kunnen in de avond- en weekenduren. Bij de drukte op de SEH van het ziekenhuis kwam het door de ouderen, maar nu worden ook de jongeren als oorzaak aangewezen.

In Amsterdam dreigt de huisartsenpost zelfs te moeten sluiten bij topdrukte, zo schrijft de Volkskrant. Een reportage laat zien dat de drukte inderdaad enorm is. De telefoon rinkelt voortdurend.  Vaak is de klacht eigenlijk mild en had hij best tot de volgende werkdag kunnen wachten, volgens de triagisten en huisartsen in het artikel.

Ziekenhuis al vaker overbelast

Bij de spoedeisende hulp van het ziekenhuis is de topdrukte al langer een probleem. Daar is al praktijk dat de post soms urenlang de poort dicht houdt, omdat er geen plaats meer is voor nieuwe patiënten. SEH-arts en onderzoeker Menno Gaakeer legde in Plus Magazine uit, hoe dat komt en wat mogelijke oplossingen zijn. Een daarvan is dat door de vergrijzing steeds meer oudere mensen op de spoedpost terecht komen, volgens Gaakeer. Ze hebben meestal verschillende aandoeningen tegelijkertijd en dus een complexere medische geschiedenis. Daarvoor is meer tijd nodig en daardoor wordt het nog drukker dan het toch al was door de afname van het totale aantal SEH’s in Nederland.

Niet ouderen, maar jongeren

Bij de huisartsenpost wordt de vinger juist naar de jongeren gewezen, als oorzaak van de extreme drukte. Hoewel ouderen gemiddeld meer kwalen hebben en meer medicijnen gebruiken, bellen vooral de jongeren de huisartsenspoedpost in de avond- en weekenduren. Dat zegt huisarts Ineke Kagenaar in de Volkskrant: ‘De generatie tussen de 20 en 30 in de Randstad kan behoorlijk dwingend zijn. Die zeggen gewoon dat ze nú een specialist willen zien, dat ze nú een foto willen. Sommigen worden boos en zeggen: ik betaal hier toch voor? Jonge mensen lijken niet te weten dat je van griep soms gewoon een paar weken blijft hoesten. Terwijl de oudere generatie soms juist te bescheiden is en na drie epileptische aanvallen achter elkaar nóg denkt: ik bel vanavond maar niet, hij gaat toch niet dóód?’

Het moet anders

 Of het nu gaat om spoedzorg bij de huisartsenpost of op de SEH in het ziekenhuis: het ministerie van Volksgezondheid werkt al langere tijd aan een nieuwe organisatie van de spoedzorg. Want dat er iets moet veranderen - daar is iedereen het wel over eens. Toch ligt het gevoelig. Een betere organisatie van de spoedzorg is een lastig dossier, omdat er veel zorgaanbieders moeten samenwerken en de (financiële) belangen groot zijn.

Een eerdere versie van de plannen werd nog voorzichtig ‘houtskoolschets acute zorg’ genoemd. Want houtskool kun je makkelijk weer wegvegen. In deze schets staat dat spoedvragen zoveel mogelijk worden voorkomen. Of dat ze moeten worden opgelost door breed opgezette posten van samenwerkende zorgverleners zoals huisarts, wijkverpleegkundige en psychische hulp. Slechts een kleine groep mensen gaat naar de levensbedreigende acute zorg. Inmiddels heeft minister Ernst Kuipers aangegeven dat de echte oplossing er voor de zomer gaat komen.

Auteur