De gezondheidszorg groeit zo hard dat we we er meer voor moeten betalen, of scherpere keuzes maken bij het bieden van zorg.
Dat schrijft de Telegraaf naar aanleiding van een rapport van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR). Dat is een adviesorgaan van het kabinet en parlement. Daarin worden grote vraagtekens gezet bij de huidige manier van zorg verlenen en financieren, omdat die simpelweg onbetaalbaar lijkt te worden.
We geven nu al meer dan 100 miljard euro per jaar uit aan zorg en dat bedrag stijgt ieder jaar. Omgerekend betekent dit dat we per persoon meer dan 6.500 euro per jaar aan zorg betalen. Dat doen we op allerlei manieren, zoals de premie voor de zorgverzekering. Die is gemiddeld ruim 1.400 euro per jaar. Maar op allerlei andere manieren betalen we nog veel meer voor de zorg. Van het loon wordt de premie Zorgverzekeringswet (Zvw) ingehouden. Die is meestal 5,75 procent, maar kan oplopen tot 7 procent van het loon. Wie meer verdient, betaalt dus meer, maar gemiddeld gaat dat als snel om bijna 1.800 euro per jaar. Daarnaast is er nog de verplichte premie Wet Langdurige Zorg, die de Belastingdienst int en die is al snel 1.200 euro per jaar. Via de 'gewone' belasting gaat er ook nog eens dik 1.000 euro per jaar op aan zorg en dan zijn er nog de eventuele kosten van eigen risico en verdere eigen uitgaven aan bijvoorbeeld medicijnen. Volgens het CBS ging het in 2020 al om 6.660 euro per persoon.
Vergrijzing én meer zorg
De stijgende zorgkosten worden vaak toegeschreven aan de vergrijzing. Er zijn meer ouderen die meer zorg nodig hebben en er zijn minder werkenden die de premie betalen. Maar dat is maar een deel van het verhaal, want een nog groter deel van de kostenstijging komt door het ruimere aanbod van de zorg zelf. Het RIVM becijferde dat slechts éénderde van de verwachte stijging in de zorgkosten komt door de vergrijzing, terwijl tweederde veroorzaakt wordt door 'uitgavengroei'. Er komen steeds nieuwe en duurdere apparaten én medicijen op de markt en dat maakt onder meer de bestrijding van kanker duurder. Dat zien ook de onderzoekers van de WRR. Zo stellen de onderzoekers onder meer vraagtekens bij drie nieuwe protonenbunkers voor moderne kankerbestraling en het feit dat meer dan 30 procent van de ziekenhuizen Da Vinci robots heeft. De onderzoekers vragen zich af of al deze apparatuur wel nodig is op zoveel verschillende deze plaatsen en of deze zo optimaal worden benut. Hetzelfde geldt voor de ontwikkeling van dure medicijnen.
De onderzoekers van het rapport 'Kiezen voor houdbare zorg' onderstrepen ook dat deze ontwikkelingen niet te keren zijn door alleen efficienter te werken. Er zullen ongemakkelijke keuzes gemaakt moeten worden, waarbij het gaat tussen het snijden in de zorg of het doorberekenen van de kosten. Dat laatste kan betekenen dat onze kleinkinderen straks 15.000 euro per jaar aan zorg kwijt zijn.