Ik heb begrepen dat er een nieuwe wet is aangenomen waardoor erfenissen niet meer automatisch in de gemeenschap van goederen vallen. Moet ik nu toch nog een uitsluitingsclausule opnemen in mijn testament? Ik wil namelijk echt niet dat - als mijn zoon ooit gaat scheiden - mijn erfenis bij mijn schoondochter en zeker niet bij haar familie terecht komt?
Een uitsluitingsclausule is op dit moment eigenlijk een redelijk standaardbepaling die vrijwel elke notaris zal voorstellen om in een testament op te nemen. Op dit moment is het nog zo dat als echtgenoten niets hebben geregeld door het opnemen van huwelijkse voorwaarden alle onroerende zaken, roerende zaken en vermogensrechten die de echtgenoten vóór dan wel tijdens het huwelijk verwerven in hun gezamenlijke vermogen vallen. Door middel van het opnemen van een zogenoemde uitsluitingsclausule kan een schenker of een erflater dit tegengaan. Op deze manier kunnen bijvoorbeeld ouders bij testament of bij een schenking bepalen dat het te erven/geschonken vermogen (of bepaalde goederen) niet in de huwelijksgemeenschap van hun kinderen valt. Zo kunnen de ouders dus voorkomen dat (zeker) bij echtscheiding van hun kind de ex-schoonzoon of ex-schoondochter recht heeft op de helft van het geërfde/geschonken vermogen. Anders gezegd: de “koude kant” wordt uitgesloten.
Hoewel er inmiddels een wetswijziging op dit punt is aangenomen, is het nog steeds verstandig om een dergelijke bepaling op te nemen. Deze inmiddels aangenomen wetswijziging houdt namelijk weliswaar in dat erfenissen (en schenkingen) niet meer automatisch in de gemeenschap van goederen vallen, maar privé-eigendom zijn; echter, deze wetswijziging zal niet gelden voor huwelijken die gesloten zijn vóór 1 januari 2018. Bovendien kunnen stellen er in hun huwelijkse voorwaarden van afwijken.
Daarom is het dus nog steeds aan te raden om een uitsluitingsclausule op te nemen in een testament wanneer u wilt voorkomen dat de erfenis in de gemeenschap van goederen valt.
