Vraag van de week
Na het overlijden van mijn vrouw heb ik als langstlevende de volledige beschikking gekregen over wat mijn vrouw en ik samen hadden. Mijn kinderen hebben een vordering op mij gekregen ter grootte van hun erfenis. We vroegen ons laatst af wie nu eigenlijk wat moet opgeven in box 3.
Volgens de regels van het wettelijk erfrecht hebt u niet alleen de beschikking gekregen over dat wat u samen met u vrouw had, u bent er ook de eigenaar van. Maar u hebt ook een schuld, namelijk de vordering van de kinderen – hun erfdeel - die zij op u hebben. Als het een gewone vordering zou betreffen, dan geef u uw bezit op in box 3 van de inkomstenbelasting en in diezelfde box ook de schuld die u aan uw kinderen hebt. Uw kinderen geven dan op hun beurt weer de vordering die zij op u hebben als bezit op in box 3.
Het betreft echter geen gewoon bezit en geen gewone vordering, daarom heeft de staatssecretaris van Financiën ooit besloten om deze situatie anders te behandelen. Wanneer de vordering door het erfrecht is verkregen, dan geeft de langstlevende al het bezit op in box 3 en hoeft met de vordering geen rekening gehouden te worden; deze is gefiscaliseerd. De kinderen/erfgenamen op hun beurt hoeven de vordering niet als bezit op te geven.
Deze regeling geldt voor niet opeisbare vorderingen die volgens het wettelijk erfrecht zijn ontstaan, door testamentaire bepalingen of als het om vruchtgebruik gaat dat door erfrecht is verkregen. Pas wanneer de vordering opeisbaar wordt vanwege wettelijke bepalingen gaan weer de gewone regels voor bezit en schuld in box 3 van de inkomstenbelasting gelden. Dat is volgens de wet als de langstlevende failliet gaat of in de schuldsanering komt. Of als het testament bepaalt dat de vordering opeisbaar wordt; bijvoorbeeld bij hertrouwen, opname in een zorginstelling of verhuizen, dan. Tot die tijd blijft alles gelijk zoals het was samen met uw vrouw. U kinderen hoeven de erfenis nog niet op te geven.
