De fietsstraat: welke regels gelden daar?

Fietsstraten zijn over het algemeen te herkennen aan het - soms gedeeltelijke - rode wegdek en borden met de tekst ‘Fietsstraat - Auto te gast’. Door een straat als fietsstraat aan te merken, wil de gemeente ervoor zorgen dat het autoverkeer afneemt. Daarnaast dwingt de inrichting van een fietsstraat de automobilist tot het verlagen van zijn snelheid.

Juridische status fietsstraat

De fietsstraat heeft juridisch gezien geen enkele status. Dat geldt eveneens voor het verkeersbord ‘Fietsstraat - Auto te gast’: dit bord staat niet in het Reglement verkeersregels en verkeerstekens. Zodoende is de fietsstraat feitelijk een fietspad, maar dan wel eentje waarop ook gemotoriseerd (auto)verkeer is toegestaan.

Auto ondergeschikt

Kern van het principe van de fietsstraat is dat de auto er te gast is. De positie van de auto is dan ook ondergeschikt aan die van de fiets. Omdat de fietsstraat geen wettelijke status heeft, mag elke gemeente zelf bepalen hoe zij een fietsstraat inricht.

Verkeersregels

In een fietsstraat gelden de verkeersregels zoals aangegeven in die straat - hetzij met verkeersborden, hetzij met verkeerstekens op het wegdek. Volgens de wet mogen er maximaal twee fietsers naast elkaar fietsen; dit geldt dus ook in een fietsstraat. En als er in de fietsstraat een gelijkwaardig kruispunt ligt, dan hebben álle bestuurders van rechts voorrang - dus ook fietsers.

Fietser wettelijk beschermd

Fietsers - en ook voetgangers - hebben overigens een speciale wettelijke bescherming: het Nederlandse recht ziet hen als ‘zwakke verkeersdeelnemers’. In de praktijk betekent dit dat de gemotoriseerde verkeersdeelnemer de schade van een ongeval met een fietser of voetganger altijd moet vergoeden, tenzij hij onomstotelijk kan bewijzen dat hij er alles aan heeft gedaan om het ongeval te voorkomen. De gemotoriseerde verkeersdeelnemer kan de kosten van deze schadevergoeding overigens wel weer verhalen op zijn aansprakelijkheidsverzekering.